Καρακάση: Βόλεϊ και σπουδές στο υψηλότερο επίπεδο!
1. Τι σε ενέπνευσε να έρθεις στην Αμερική για να παίξεις βόλεϊ; Γιατί στις ΗΠΑ;
Ο κυριότερος λόγος που επέλεξα να έρθω στην Αμερική για να παίξω βόλεϊ ήταν η ευκαιρία να συνδυάσω το άθλημα που αγαπώ και τις σπουδές που θέλω να κάνω σε υψηλό επίπεδο. Δυστυχώς, όπως είναι δομημένο το σύστημα παιδείας στην Ελλάδα, για να φτάσεις ψηλά πρέπει να αφήσεις πίσω κάποιο από τα δύο συνήθως. Και εγώ τα ήθελα και τα δύο.
Η έμπνευσή μου θεωρώ ότι ήταν η Αμερικανίδα πασαδόρος Kristin Carpenter (NCAA champion), την οποία είχα την τύχη να έχω συμπαίκτρια. Εγώ ήμουν 14 χρονών και εκείνη μια νεαρή αθλήτρια άρτια γυμνασμένη, με πολύ καλή τεχνική και αθλητικό ήθος. Δεν θα μπορούσα να έχω καλύτερο πρότυπο τη δεδομένη στιγμή και μάλιστα να τη βλέπω από κοντά καθημερινά στις προπονήσεις.
2. Ποιες ήταν μερικές από τις ανησυχίες και τις προσδοκίες σου σχετικά με τον κολεγιακό αθλητισμό στις ΗΠΑ; Ποια κριτήρια καθόρισαν την επιλογή πανεπιστημίου;
Η μεγαλύτερη ανησυχία μου για τον κολεγιακό αθλητισμό στην Αμερική ήταν το πόσο εύκολα και γρήγορα θα μπορούσα να ανταπεξέλθω σε ένα γεμάτο, απαιτητικό καθημερινό πρόγραμμα και παράλληλα να προσαρμοστώ σε ένα νέο τρόπο ζωής σε μια άλλη χώρα. Ο ενθουσιασμός μου όμως ήταν τόσο μεγάλος για αυτή τη νέα αρχή, ώστε μόνο θετική σκέψη είχα ότι όλα θα πήγαιναν καλά.
Ο λόγος που επέλεξα το Πανεπιστήμιο του Syracuse είναι γιατί μου έδωσε την ευκαιρία να σπουδάσω και να αγωνιστώ σε υψηλό επίπεδο. Το αντικείμενο σπουδών που ήθελα να ακολουθήσω ήταν ένα ακόμη σημαντικό κριτήριο για την επιλογή μου, καθώς το πρόγραμμα διατροφολογίας/διαιτολογίας στο Syracuse είναι πολύ δυνατό. Η ACC, η περιφέρεια που ανήκουμε, είναι μια από τις πέντε καλύτερες σε όλη την χώρα, τόσο στο βόλεϊ όσο και στις ακαδημαϊκές επιδόσεις των αθλητών. Ένας άλλος βασικός λόγος ήταν ο προπονητής Leonid Yelin, ένας πολύ έμπειρος προπονητής, γνώστης και του ευρωπαϊκού βόλεϊ, ο οποίος εκδήλωσε έντονα το ενδιαφέρον του να με εντάξει στην ομάδα του από την αρχή των συζητήσεων μας και μάλιστα με πρόωρη δέσμευση. Επίσης σημαντικό ρόλο έπαιξε το γεγονός ότι στην ομάδα αγωνίζονται αρκετές διεθνείς αθλήτριες, επομένως έχουμε αρκετά κοινά σημεία. Τέλος, όταν πήγα official visit διαπίστωσα από κοντά πόσοι άνθρωποι συνεργάζονται, (προπονητές, καθηγητές, σύμβουλοι και άλλο προσωπικό) για να στηρίξουν τους φοιτητές σε όλες τις προκλήσεις που παρουσιάζονται στα μαθήματα, στο αθλητικό κομμάτι, αλλά ακόμα και στην ψυχολογία μας.
3. Πότε ξεκίνησες την διαδικασία αναζήτησης πανεπιστημίου, είσαι ευχαριστημένη με την επιλογή σου, έχεις να μοιραστείς ιστορίες που σε σημάδεψαν από την εμπειρία αυτή, κάτι που θα το θυμάσαι για πάντα?
Ξεκίνησα τη διαδικασία επιλογής πανεπιστημίου στην αρχή της Β’ Λυκείου. Είμαι άνθρωπος που λειτουργώ καλύτερα και πιο ήρεμα όταν έχω ένα πλάνο, για αυτό θέλησα να δω τις δυνατότητες μου και τις επιλογές που θα είχα νωρίς, ώστε σε περίπτωση που δεν είχα θετικό αποτέλεσμα να επικεντρωθώ στις πανελλήνιες εξετάσεις. Έπειτα από δυόμιση χρόνια στο Syracuse και έχοντας αποκτήσει εμπειρία από αυτά που έχω δει και μάθει γενικότερα για την Αμερική, μπορώ να πω ότι είμαι πολύ ευχαριστημένη με την επιλογή μου.
Κατά τη διαδικασία αναζήτησης πανεπιστημίου, μου έκανε εντύπωση η άμεση ανταπόκριση των προπονητών, η συχνή επικοινωνία τους και το γεγονός ότι συνομιλούσαν και ανέλυαν τα δεδομένα απευθείας με εμένα και έπειτα με τους γονείς μου. Μου έδειχναν σεβασμό ως αθλήτρια και ως προσωπικότητα κάτι που με έκανε να ανταποκρίνομαι και εγώ οργανωμένα και όσο πιο ώριμα μπορούσα στα 16 μου. Επίσης μου έκανε θετική εντύπωση και με χαροποίησε το γεγονός ότι ο προπονητής μου ήρθε να με δει στο πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα στην Ολλανδία, όπου ήμασταν με την εθνική ομάδα νεανίδων αν και εκείνη την περίοδο η επικοινωνία face-to-face δεν επιτρεπόταν από τους κανονισμούς του NCAA.
Κάτι που θα θυμάμαι για πάντα ήταν η στιγμή που μπήκα στο αεροπλάνο και η πρώτη μου σκέψη ήταν: «Πού πάω τώρα;». Νομίζω ήταν η στιγμή που συνειδητοποίησα πως άρχιζε ένα καινούριο κεφάλαιο για μένα που αν και τότε μου φαινόταν δύσκολο, ήμουν έτοιμη να αντιμετωπίσω οποιαδήποτε πρόκληση, να αρπάξω την κάθε ευκαιρία και να το απολαύσω.
4. Τι συμβουλή θα έδινες στις αθλήτριες και τους αθλητές που σκέφτονται να ακολουθήσουν παρόμοιο μονοπάτι με εσένα; Τι έχεις να πεις σε γονείς και αθλητές που σκέφτονται να ξεκινήσουν αυτό το ταξίδι;
Θεωρώ ότι το ταξίδι δεν είναι τόσο δύσκολο για κάποιον που πραγματικά το θέλει πολύ. Όμως για να τα καταφέρει, χρειάζεται να μείνει προσηλωμένος στο δρόμο και στο στόχο που έχει βάλει και να έχει άμεση αντίδραση στις απαιτήσεις της διαδικασίας.
Για να μπορέσει να ανταπεξέλθει στις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσει, είτε στη διαδικασία ως υποψήφιος, είτε στην πορεία του μετά ως φοιτητής-αθλητής, θα πρέπει να είναι σίγουρος ότι είναι προσωπική του επιλογή και θα τη στηρίξει με όλες του τις δυνάμεις. Σίγουρα το να παίρνεις υποτροφία σε ένα Αμερικάνικο πανεπιστήμιο είναι ένα τεράστιο κατόρθωμα. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι όλα ταιριάζουν, μιας και ο καθένας μας έχει διαφορετικές επιθυμίες.
Στους γονείς των αθλητών θα ήθελα να πω ότι, αν και είναι δύσκολο να αποχωρίζεσαι την οικογένειά σου, είναι τόσο μεγάλη η εμπειρία και οι ορίζοντες που αυτή ανοίγει, ώστε αξίζει τον κόπο. Για εμένα που είμαι μοναχοπαίδι, ήταν ακόμα πιο δύσκολο και για τους γονείς μου. Για αυτό νιώθω μεγάλη ευγνωμοσύνη που στήριξαν το όνειρό μου, έκαναν ό,τι μπορούσαν για να με βοηθήσουν να το πετύχω, είναι κοντά μου σε οτιδήποτε χρειάζομαι και στηρίζουν την κάθε μου επιλογή.
5. Την περσινή χρονιά πήρες την απόφαση και δεν επέστρεψες στη Ελλάδα για διακοπές, αλλά έμεινες στην Αμερική. Πώς αξιοποίησες ακαδημαϊκά και αγωνιστικά αυτή την απόφαση; Τι σχέδια έχεις για το μέλλον και που ονειρεύεσαι να δεις τον εαυτό σου μετά τις σπουδές σου;
Την περσινή χρονιά επέλεξα να μη γυρίσω Ελλάδα. Η επιλογή να μη δω τους γονείς μου για περίπου ένα χρόνο και να μην κάνω διακοπές σε ήλιο και θάλασσα ήταν πραγματικά δύσκολη.
Το περσινό καλοκαίρι αποφάσισα να μείνω στο Syracuse και να πάρω ένα σημαντικό μάθημα για να προχωρήσω στο major μου. Η διατροφολογία είναι ένας απαιτητικός τομέας και θέλω, αφού έχω έρθει κυριολεκτικά στην άλλη άκρη του κόσμου, να εκμεταλλευτώ όλες τις ευκαιρίες που μου δίνονται και στο ακαδημαϊκό επίπεδο. Ταυτόχρονα με τα μαθήματα, έκανα καθημερινά προπόνηση ενδυνάμωσης και ατομικής τεχνικής. Είδα πολύ μεγάλη αλλαγή στη δύναμη, το άλμα και τη φυσική μου κατάσταση, πράγματα που βοήθησαν πολύ την απόδοσή μου στην αγωνιστική περίοδο και με προφύλαξαν από τυχόν τραυματισμούς.
Όσον αφορά το μέλλον, θέλω να καταφέρω να ολοκληρώσω το κεφάλαιο των σπουδών μου εδώ στην Αμερική με την απόκτηση και ενός μεταπτυχιακού, για να δρομολογήσω στο μέλλον τη ζωή μου μετά το βόλεϊ. Επίσης, μεγάλη μου επιθυμία είναι να συνεχίσω να κάνω αυτό που αγαπώ και να παίξω βόλεϊ σε υψηλό επίπεδο στην Ελλάδα ή στην Ευρώπη.
6. Η περιφέρεια στην οποία αγωνίζεσαι είχε αγωνιστική δραστηριότητα το Φθινόπωρο και έκανες εξαιρετικές εμφανίσεις. Ποιοι είναι οι στόχοι της ομάδας για τη συνέχεια;
Μέσα στο γενικότερο πλαίσιο της ανασφάλειας που έχει δημιουργήσει η πανδημία του κορωνοϊού, μέχρι τελευταία στιγμή ήταν αμφίβολη η συμμετοχή μας στο κολεγιακό πρωτάθλημα. Παρόλα αυτά εμείς προετοιμαζόμασταν κανονικά το καλοκαίρι και ήμασταν σε καλή κατάσταση όταν η περιφέρεια μας αποφάσισε να παίξουμε ένα μέρος του πρωταθλήματος.
Πήγαμε καλά, αλλά θεωρώ ότι έχουμε ακόμα καλύτερες προοπτικές. Είμαστε σχετικά νέα ομάδα, που σημαίνει ότι όσο προχωράμε τόσο θα δενόμαστε καλύτερα, έχουμε καλό κλίμα μεταξύ μας και μεγάλη όρεξη για δουλειά. Έχουμε πολλές επιθετικές επιλογές, πράγμα που μου δίνει τη δυνατότητα να αναπτύσσω το παιχνίδι μου και να παίζω και αρκετά από το κέντρο, ειδικά φέτος. Είμαι πολύ χαρούμενη που ως μέλος αυτής της ομάδας δουλεύω, βελτιώνομαι και συνεισφέρω στην καλή της πορεία. Ο προπονητής και οι συμπαίκτριες μου με εμπιστεύονται, παίρνω πρωτοβουλίες και έχω δουλέψει και βελτιώσει πολύ το επιθετικό στοιχείο. Αυτό είναι κάτι που μου αρέσει, γιατί πέρα του ότι αυξάνει τις δεξιότητες μου, δίνει επιθετικό πλεονέκτημα στην ομάδα μου.